عادَتَم داده بهـــــار به تماشای ِ تو هر صُبح
همین صُبحِ عزیــــــز
که به رقـــص آیَـــم و کوتــَه سُخنی ساز کَـــنَم
قَدَمی چَنــگ زَنَــم عَطرِ اقاقـــی وارَت
قَدَحــی پُر کَنم از گلرُخ ِ گندمـــــزارَت
برسانَـــم به نسیـــم که خَبَر دار کُـــنَد
جمله کَســــــان را ............
" که وجودَت اَبَدیســــتـــــ "
- ۴ نظر
- ۲۸ اسفند ۹۳ ، ۱۰:۴۱